نقشه مهندسی فرهنگی کشور
در چند دهه اخیر، به واسطه تغییر و تحولات اساسی و فراگیر در عرصه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی ـ امنیتی، اقتصادی و فناوری در مقیاس منطقه ای و جهانی، نقش ممتاز و تعیین کننده فرهنگ (فرهنگ های ملی و منطقه ای) در عرصه های ملی، بین المللی و جهانی نمایان تر شده است. انقلاب اسلامی ایران، به عنوان نقطه عطف تحولات معنوی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی قرن بیستم از ظرفیت ها و توانایی های بالفعل و بالقوه عظیمی در این حوزه برخوردار است و پیشرفت و تعالی همه جانبه کشور، مستلزم بهره گیری مؤثر و هوشمندانه از آن در سطح ملی و مناسبات و تعاملات منطقه ای و جهانی است. در حقیقت، فرهنگ به معنای اخص آن، از مختصات ذاتی، مزیت های راهبردی، انحصاری و سرنوشت ساز کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران می باشد که همواره مورد تأکید معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) و اندیشمندان و صاحب نظران فهیم و بصیر این سرزمین بوده است.
تحقق آرمان ها و اهداف جامعه اسلامی مستلزم تامین کارکردهای فرهنگی آن است. مقام معظم رهبری (مدظله العالی) فرهنگ را عامل شکل دهنده به ذهن و رفتار عمومی و جهت بخش و تاثیرگذار در عرصه تصمیمات کلان کشور دانسته و مهندسی فرهنگ را به منزله بازشناسی، آسیب شناسی، پالایش و ارتقابخشی فرهنگ و جهت دهی آن بر پایه هویت اصیل اسلامی ـ ایرانی با توجه به شرایط و مقتضیات ملی و جهانی تبیین می نمایند.
معظم له مهندسی فرهنگی را بازطراحی، اصلاح و ارتقاء شئون و مناسبات نظام های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور مبتنی بر فرهنگ مهندسی شده معرفی و این وظیفه و مأموریت خطیر را به شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان قرارگاه اصلی فرهنگی و مرکز مهندسی فرهنگی کشور محول می فرمایند. در واقع می توان جوهره و کارکرد مهندسی فرهنگی را تحقق و تأمین نحوه تعامل مؤثر و ارتباط ساز مند و پویای نظام های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی با نظام فرهنگی دانست.
شورای عالی انقلاب فرهنگی برای عمل به رهنمودهای مقام معظم رهبری (مدظله العالی) و تحقق اهداف و کارکردهای نهادی خود، تهیه و تدوین نقشه مهندسی فرهنگی کشور را در اولویت نخست خود قرار داد. دبیرخانه شورا، به عنوان بازوی اجرایی شورا با همکاری و مشارکت همه جانبه نهادها و مراکز علمی ـ پژوهشی حوزه و دانشگاه و دستگاه های اجرایی و فرهنگی ذی ربط و هم چنین با طراحی و اجرای مطالعات پیش نیاز و بهره گیری از مطالعات و پژوهش های موجود، پیش نویس نقشه مهندسی فرهنگی را تهیه و پس از بحث و بررسی در بیش از سی جلسه از جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید.